§ 1. Løgtingslógin ásetir samsvarandi § 7, stk. 2 í løgtingslóg
nr. 31 frá 16. mars 1998 um kolvetnisvirksemi, hvørji øki verða bjóðað út og
almennu treytirnar, ið setast skulu í 1. útbjóðingarumfari til leiting eftir og
framleiðslu av kolvetnum.
§ 2. Økini, sum verða boðin út í
1. útbjóðingarumfari, eru hesir teigar og partteigar á landgrunninum:
6004/1-9, 11-13, 16-17, 6005/2-5, 7-10, 12-15, 17-20, 22-25, 6103/1-9, 11-13, 16-17, 21,
26, 6104/7-10, 12-30, 6105/20, 22-25 og 27-30. Útboðsøkið sæst á kortinum, ið er
hjálagt sum fylgiskjal A.
§ 3. Landsstýrismaðurin veitir
sambært § 6 í løgtingslógini um kolvetnisvirksemi loyvi til leiting eftir og
framleiðslu av kolvetnum. Almennu treytirnar, sum setast skulu, eru í standardloyvinum,
ið er hjálagt sum fylgiskjal B.
Stk. 2. Tá landsstýrismaðurin veitir loyvi, skal hann leggja dent á, at
leitingar- og framleiðsluvirksemi úr Føroyum, eisini fer fram í útjaðaranum.
§ 4. Henda løgtingslóg kemur í gildi dagin eftir, at hon er kunngjørd.
Skjal A
Skjal B
STANDARDLOYVI
til
leiting eftir og framleiðslu av kolvetnum
FYRSTA ÚTBJÓÐINGARUMFAR
Fylgiskjal B til lóg um fyrsta útbjóðingarumfar
Oljumálastýrið
Sambært § 6 í løgtingslóg nr. 31 frá 16. mars 1998 um kolvetnisvirksemi og grundað á upplýsingar í umsókn felaganna, dagfest [.....] og á aðrar upplýsingar, veitir landsstýrismaðurin í oljumálum ("landsstýrismaðurin") hervið loyvi til leiting eftir og framleiðslu av kolvetnum í økinum, sum verður ávíst í § 2 ("loyvið"), til niðanfyri nevnda felag ella niðanfyri nevndu feløg saman ("loyvishavari"):
Felag: ........................................................................................
Skrás. nr.: ................................... Heimstaður: ......................................................
Lutur: ..... %
Felag: ........................................................................................
Skrás. nr.: ................................... Heimstaður: ......................................................
Lutur: ..... %
Felag: ........................................................................................
Skrás. nr.: ................................... Heimstaður: ......................................................
Lutur: ..... %
Fyri loyvið galda hesar treytir og hesi kor:
§ 1
Í hesum loyvi skilst við:
Kolvetni: jarðolja, dropagass, jarðgass og onnur kolvetni, sum náttúrliga eru í undirgrundini, og sum kunnu framleiðast flótandi ella í luftlíki.
Kolvetnisfundur ella fundur: Ein samføst ífylla av kolvetnum í undirgrundini. Landsstýrismaðurin ger í ivaføri av, hvat ið metast skal sum kolvetnisfundur.
§ 2
Stk. 1. Loyvið er galdandi fyri økið, ið er ávíst á hjálagda korti, við teimum í fylgiskjali 1 nevndu hornakrosstølum og teigum.
Stk. 2. Nýtta kross- og teigaskipanin byggir á landafrøðilig longdar- og breiddarstig sambært European Terrestrial Reference System 1989 (ETRS89). Hvør stigpuntur verður skilmarkaður í samsvari við krosstølini fyri landsynningshornið á puntinum, t.d. 6105 (610N, 050V). Stigpuntarnir eru hvør sær skiftir sundur í 30 teigar, hvørs mát eru 12 longdarstig og 10 breiddarstig. Teigarnir eru talmerktir frá 1 til 30 byrjandi í útnyrðingshorninum á hvørjum stigpunti, t.d. 6004/1.
§ 3
Stk. 1. Loyvið gevur á tí í § 2 tilskilaða økinum loyvishavaranum einkarætt
til leiting eftir og framleiðslu av teimum kolvetnum, sum verða nevnd í § 1.
Undantikin eru kolvetni, sum verða vunnin burturúr, tá kol, leirgrýti, ið innihalda
lívrunnin evni, ella onnur legugrýti í undirgrundini koma undir niðurbrótandi
dropadríving ella aðra líka viðgerð.
Stk. 2. Loyvið forðar ikki fyri, at landsstýrismaðurin, á økinum, sum loyvið
fevnir um, loyvir øðrum enn loyvishavaranum (i) at gera forkanningar við atliti at
leiting eftir og framleiðslu av kolvetnum í undirgrundini, (ii) at leita eftir og
framleiða onnur ráevni enn tey, ið eru fevnd av hesum loyvi, (iii) at leggja og reka
rørleiðingaskipanir at brúka í virksemi, fevnt av lóg um kolvetnisvirksemi, (iv) at
nýta undirgrundina til goymslu ella onnur endamál enn framleiðslu, umframt (v) at gera
vísindaligar kanningar. Loyvishavarin skal leggja seg eftir at tryggja, at virksemi
hansara sambært hesum loyvi ikki í óneyðugan mun forðar fyri virksemi av tí slagi,
ið verður nevnt í 1. pkt., og leiting eftir og framleiðslu av kolvetnum sambært
øðrum loyvum, og Oljumálastýrið skal leggja seg eftir at tryggja, at virksemi av tí
slagi, ið verður nevnt í 1. pkt., og virksemi hjá loyvishavarum sambært øðrum
loyvum, ikki í óneyðugan mun forðar fyri virksemi, ið loyvishavarin fer undir
sambært hesum loyvi.
Stk. 3. Rakar loyvishavarin við onnur ráevni enn tey, ið eru fevnd av hesum
loyvi, hevur hann skyldu til at boða Oljumálastýrinum frá hesum.
Stk. 4. Verða sum neyðugur liður í kolvetnisframleiðslu samstundis framleidd
onnur ráevni, gerast hesi ogn loyvishavarans, uttan so, at tey eru annansmans ogn.
Landsstýrismaðurin skilar sær rætt til at seta loyvishavaranum serligar treytir og kor
hesum viðvíkjandi, herundir rindan av serligum avgjaldi, um tílík framleiðsla fær
fíggjarligan týdning.
§ 4
Stk. 1. Loyvishavarin skal gera tær kanningar og annað arbeiði, sum er ávíst
í arbeiðsskránni, sum er hjáløgd sum fylgiskjal 2.
Stk. 2. Rakar loyvishavarin við kolvetni, skal hetta beinanvegin verða
fráboðað Oljumálastýrinum. Ikki seinni enn 8 mánaðir eftir, at boringin, sum hevði
oljufundin við sær, er liðug, skal frágreiðing um oljufundin verða løgd fram,
umframt ein ætlan fyri tað arbeiðið, sum sambært góðari venju í oljuvinnuni í
Norðsjóvarlondunum er neyðugt til tess at staðfesta, um ein kolvetnisfundur er
ávístur undir slíkum umstøðum, at framleiðsla er tøkniliga gjørlig og eftir øllum
líkindum at døma kann metast at vera lønandi. Fyri hetta arbeiðið skal í
metingarætlanini vera ein skrá, sum miðar ímóti, at neyðuga grundarlagið fyri at
leggja fram váttan eftir § 5, stk. 3, skal vera fingið til vega ikki seinni enn 4
mánaðir innan leitingarskeiðið sambært § 5, stk. 1, er runnið, ella í einari av
landsstýrismanninum sambært § 8, stk. 1 í lóg um kolvetnisvirksemi játtaðari
leinging av leitingarskeiðinum.
§ 5
1. møguleiki
Stk. 1. Loyvið er galdandi í 6 ár frá tí degi, tað er veitt.
2. møguleiki
Stk. 1. Loyvið er galdandi í 9 ár frá tí degi, tað er veitt, treytað av,
at avtala verður gjørd millum loyvishavaran og landsstýrismannin, ikki seinni enn 4
mánaðar innan fyrstu trý árini av loyvisskeiðinum eru farin, um (1) eina nýggja
arbeiðsskrá fyri tær kanningar og annað arbeiði, sum skal gerast, tað, ið eftir er
av leitiskeiðinum, og (2) treytað av tí, sum verður avtalað í áðurnevndu
arbeiðsskrá, í hvønn mun og nær loyvishavarin skal lata øki frá sær.
Stk. 2. Leinging av loyvinum eftir § 8, stk. 2 í lóg um kolvetnisvirksemi við
atliti at framleiðslu verður játtað av landsstýrismanninum fyri tað eftir stk. 4
avmarkaða økið í upp til 30 ár frá tí degi, leingingin er játtað. Leinging kann
verða játtað fyri eitt ella fleiri øki fyri seg.
Stk. 3. Leinging av loyvinum, sum víst verður til í stk. 2, er treytað av, at
loyvishavarin hevur lokið allar sínar skyldur og hevur víst á ein rakstrarverdan
kolvetnisfund, og harumframt treytað av, at umsókn um leinging av loyvinum verður send
inn í seinasta lagi 4 mánaðir innan tíðarskeiðið í stk. 1 er runnið. Í
umsóknini skal vera váttan um, at kolvetnisfundur er ávístur undir slíkum umstøðum,
at framleiðsla er tøkniliga møgulig og eftir øllum líkindum má metast at vera
lønandi, og at loyvishavarin ætlar sær undir tílíka framleiðslu. Økið, sum
loyvishavarin søkir um leinging fyri, skal harumframt vera avmarkað í umsóknini. Í
hesum øki skal loyvishavarin frámerkja økið, har tað verður mett, at
kolvetnisfundurin ella kolvetnisfundirnir liggja og, um loyvishavarin ynskir tað og
treytað av umsókn um leinging, eyka øki upp til 50 % av tí, sum er eftir av
loyvisøkinum. Hjáløgd umsóknini skal vera frágreiðing, sum skjalprógvar tær
metingar av fundinum, sum váttanin er grundað á. Í frágreiðingini skulu vera
lýsingar av og metingar um fundin ella fundirnar av jarðfrøðiligum og
jarðgoymslutøkniligum slagi, umframt ein frágreiðing um framleiðslutøkniligu og
fíggjarligu metingarnar, sum váttan loyvishavarans er grundað á.
Stk. 4. Landsstýrismaðurin avmarkar tað økið ella tey øki, sum loyvið
verður longt fyri við atliti at framleiðslu. Avmarkingin verður markað við
landafrøðiligum krosstølum og við dýpd. Avmarkaða økið skal eisini fevna um eina
avmarking av tí ávísta kolvetnisfundinum ella ávístu kolvetnisfundunum í tann mun,
sum landsstýrismaðurin metir, at loyvishavarin hevur skjalprógvað støddina av hesum
í sambandi við umsókn sína um leinging av loyvinum. Økið skal í minsta lagi metast
at røkka so langt niður, sum borað er, og skal undir øllum umstøðum fevna um allar
kolvetnisfundir, sum loyvið verður longt fyri. Er tað eftir umstøðunum neyðugt, kann
avmarkaða økið fevna um fleiri fundir. Ber tað ikki til at staðfesta støddina á
fundinum við stórari vissu, skal landsstýrismaðurin hava fyrilit fyri hesum, tá
avgerð verður tikin um støddina av einum møguligum eykaøki undir loyvinum og tá
avgerð verður tikin um dýpdaravmarkingarnar.
Stk. 5. Tey øki, har loyvishavarin letur rættin til at leita eftir og framleiða
kolvetni frá sær, og tey øki, har hesin rættur verður varðveittur sambært stk. 1,
og øki, sum leinging verður veitt fyri eftir stk. 2, skulu vera samheil og avmarkað
við longdar- og breiddarstigum víst við heilum stigminuttum.
§ 6
Stk. 1. Leinging av loyvinum sambært § 5 er treytað av, at loyvishavarin, innan
eina freist, sum verður ásett av landsstýrismanninum í sambandi við leingingina,
letur landstýrismanninum eina ætlan fyri útbygging og rakstur av tí frámerkta
kolvetnisfundinum ella teimum frámerktu kolvetnisfundunum (leiðbyggiætlan), sum
landsstýrismaðurin kann góðkenna sambært § 15, stk. 2 í lóg um kolvetnisvirksemi,
og er harumframt treytað av, at loyvishavarin setur framleiðslu í verk til ta tíð,
ið er ásett í sambandi við góðkenningina.
Stk. 2. Landsstýrismaðurin kann áseta nærri reglur og fyriskipanir um innihald
og tilevning av umsókn eftir § 15 í lóg um kolvetnisvirksemi, og um tær upplýsingar,
sum skulu sendast inn saman við umsóknini ella eftir, at umsóknin er latin inn.
§ 7
Stk. 1. Loyvishavarin rindar hvønn loyvisdag, sí stk. 3, eitt
árligt gjald roknað eftir víddini á loyvisøkinum. Hetta víddargjald verður ikki
kravt fyri kolvetnisfundir í framleiðslu, sum eru avmarkaðir eftir § 5, stk. 4. Tá
støddin á økinum verður roknað út, verður talið rundað til næsta heila km2.
Stk. 2. Víddargjaldið er:
1. – 6. gjald (1. - 6. loyvisár) DKK 500 pr. km2
7. gjald DKK 1.000 pr. km2
8. gjald DKK 1.500 pr. km2
9. gjald DKK 2.250 pr. km2
10. gjald DKK 3.500 pr. km2
11. gjald DKK 5.000 pr. km2
12. gjald DKK 7.500 pr. km2
13. gjald DKK 11.000 pr. km2
14. gjald DKK 17.000 pr. km2
15. gjald DKK 26.000 pr. km2
16. og fylgjandi gjøld DKK 39.000 pr. km2
Stk. 3. Víddargjaldið fyri hvørt loyvisár fyri økið, ið er fevnt av loyvinum, verður goldið frammanundan hvønn loyvisdag, sum er tann dagurin í tí mánaði, tá hetta loyvi er dagfest og veitt. Verður goldið ov seint skal loyvishavarin gjalda ársrentu, ið samsvarar við ta til hvørja tíð av Danska tjóðbankanum ásettu almennu diskonto + 6 % frá tí degi, víddargjaldið er fallið til gjaldingar og til dagin, tá goldið verður.
§ 8
Stk. 1. Loyvishavarin skal rinda framleiðslugjald, sum verður roknað og goldið
sambært § 8, stk. 2 - 4 og §§ 9 og 10. Framleiðslugjaldið skal gjaldast í donskum
krónum (DKK).
Stk. 2. Framleiðslugjaldið fyri kolvetni skal roknast grundað á nøgdina av
kolvetnum, sum verða framleidd hvønn ársfjórðing (1. januar - 31. mars; 1. apríl -
30. juni; 1. juli - 30. september; og 1. oktober - 31. desember) í hvørjum
álmanakkaári. Øll framleidd kolvetni, íroknað kolvetni, ið verða nýtt í
framleiðsluvirkseminum, skulu takast við, tá uppgerð verður gjørd um nøgdirnar av
kolvetnum, sum framleiðslugjald skal rindast av. Einkisverdar nøgdir av kolvetnum, sum
fara fyri skeytið og nøgdir, sum verða sprændar inn aftur í jarðgoymsluna uttan at
fara um staðið, har nøgdirnar verða mátaðar, verða ikki tiknar við, tá
framleiðslugjaldið verður roknað, men víst skal verða á tílíkar nøgdir í
uppgerðini til Oljumálastýrið.
Stk. 3. Framleiðslugjaldið er tvey prosent (2 %) av framleiðsluvirðinum, sum
verður ásett sambært ásetingunum í hesum loyvi.
Stk. 4. Ger landsstýrismaðurin av, at framleiðslugjaldið heilt ella lutvíst
skal verða goldið við kolvetnum, skal hann, hvørja ferð tílík avgerð verður
tikin, skrivliga boða loyvishavaranum frá hesum. Innan 60 dagar eftir, at fráboðanin
er dagfest, skulu landsstýrismaðurin og loyvishavarin semjast um grundarlag, stað og
mátingarmannagongd undir áseting av tílíkum gjaldi við kolvetnum og tess avhending.
Hetta skal vera samsvarandi galdandi grundreglum í hesum loyvi og øðrum vanligum
grundreglum um rindan av framleiðslugjaldi við kolvetnum, sum landsstýrismaðurin tekur
undir við. Avgerð landsstýrismansins um at taka við framleiðslugjaldi við kolvetnum
skal á ongan hátt ávirka leypandi framleiðslugjøld inntil tann dagin, rindan av
framleiðslugjaldi við kolvetnum byrjar. Eiheldur skal rindan av framleiðslugjaldi við
kolvetnum bera í sær, at landsstýrismaðurin fær nakrar útreiðslur av
kolvetnisframleiðsluni uttan tær, ið kunnu koma í eftir, at framleiðslugjald við
kolvetnum er avhandað honum.
§ 9
Stk. 1. Framleiðslugjald eftir § 8, stk. 3 verður kravt av
virðinum av teimum nøgdum av kolvetnum, sum gjaldið verður lagt á hvønn
ársfjórðing. Virðið av kolvetnunum, sum framleiðslugjald skal rindast av, verður
ásett sambært stk. 2 - 6.
Stk. 2. Virðismetingin av framleiddu kolvetnunum skal grundast á virðið á
hesum støðum:
Um framleiddu kolvetnini verða førd í land við skipi: Virðið á móttøkustøðini á landi, í havn ella á øðrum uppskipingarstaði, har kolvetnini fyrstu ferð verða førd í land, uttan frádráttir fyri flutnings-, viðgerðar- ella annan kostnað, sum er íkomin innan hetta stað.
Um framleiddu kolvetnini verða førd í land ígjøgnum rørleiðing: Virðið á tí staðnum, har kolvetnini eru førd í land á einari móttøkustøð ella øðrum staði á landi ígjøgnum rørleiðingina uttan frádrátt fyri flutningskostnað til hetta stað.
Verða framleiddu kolvetnini ikki flutt sum nevnt í a) og b) omanfyri, ásetir landsstýrismaðurin í sambandi við góðkenningina av framleiðsluni, á hvørjum staði virðismetingin av kolvetnunum skal grundast.
Stk. 3. Tær nøgdir av kolvetnum, sum eru framleiddar í tí
ársfjórðingi, sum talan er um, og sum innan uppgerð eftir § 10, stk. 1 skal verða
latin inn, eru seldar óheftum keypara sambært bindandi sølusáttmála uttan
frammanundan at vera reinsaðar ella á annan hátt munandi viðgjørdar, skulu verða
virðismettar til søluprísin sambært hesum sáttmála, um kolvetnini skulu avhendast
keyparanum á tí staði, har virðismetingin av kolvetnunum verður grundað sambært
stk. 2.
Stk. 4. Metir landsstýrismaðurin, at søluprísurin á kolvetnum, sum
loyvishavarin hevur gjørt avtalu um, ikki samsvarar við tann prís, sum loyvishavarin
kundi fingið, um selt varð til óheftan keypara á fría marknaðinum, ásetir
landsstýrismaðurin virðið á nøgdini, sum talan er um. Tá landsstýrismaðurin metir
um virðið skal hann nýta virðini ásett sambært stk. 3 fyri ársfjórðingin, ið
talan er um, fyri samsvarandi kolvetni seld óheftum keyparum, treytað av, at
landsstýrismaðurin metir, at tílíkar sølur kunnu metast at umboða prísleguna.
Annars skal virðismetingin grundast á prísir, sum í tíðarskeiðinum, talan er um,
eru fingnir við sølu av kolvetnum av samsvarandi slagi og góðsku á fría marknaðinum
í Evropa millum óheftar keyparar og seljarar.
Stk. 5. Virðið á framleiddum kolvetnum, sum ikki eru seld óheftum keypara innan
dagin, ið er nevndur í stk. 3, 1. pkt., skal ásetast av landsstýrismanninum
samsvarandi reglunum í stk. 4.
Stk. 6. Er normprísur fyri framleidd kolvetni ásettur sambært reglunum í
løgtingslóg nr. 26 frá 21. apríl 1999 um at skatta inntøkur av kolvetnisvirksemi,
skal virðismetingin av kolvetnunum altíð verða grundað á hendan normprís, uttan mun
til ásetingar í hesum loyvi.
Stk. 7. Eru upplýsingar, sum skulu nýtast til at rokna framleiðslugjaldið, ikki
endaliga kendar, tá uppgerðin um framleiðslugjald skal latast inn, skal ein
fyribilsuppgerð latast inn samsvarandi ásetingunum í § 10. Fyribilsuppgerðin skal
verða gjørd soleiðis, at hon í mest møguligan mun vísir endaligu skylduna at rinda
framleiðslugjald fyri ársfjórðingin, talan er um. Landsstýrismaðurin kann áseta
nærri reglur fyri tær grundreglur, sum skulu lúkast í fyribilsuppgerðum.
§ 10
Stk. 1. Framleiðslugjaldið skal verða gjørt upp fyri hvønn
ársfjórðing. Ikki seinni enn 30 dagar eftir hvønn ársfjórðing skal loyvishavarin
lata landsstýrismanninum uppgerð av framleiðslugjaldinum fyri tann ársfjórðing,
talan er um. Í førum, sum eru fevnd av § 9, stk. 7 skal ein fyribils útrokning av
framleiðslugjaldinum vera í uppgerðini, í samsvar við leiðreglurnar í hesi grein.
Stk. 2. Loyvishavarin skal saman við uppgerðini lata Oljumálastýrinum allar
upplýsingar, sum hava týdning fyri útrokningina av framleiðslugjaldinum. Upplýsingar
skulu millum annað latast inn um allar framleiddar nøgdir, og vísast skal á góðsku,
slag og tjúkd av løgi, og brennivirðið og kromatografiska greining fyri kolvetni í
luftlíki. Greiðast skal harumframt frá søluni av framleiddu nøgdunum, herundir
prístreytum, avhending og øllum øðrum treytum hesum viðvíkjandi, sum eru avtalaðar
við einstøku keypararnar fyri einstøku sølurnar, og frá øllum øðrum serligum
viðurskiftum, sum kunnu hava havt ávirkan á hesar treytir. Landsstýrismaðurin kann
áseta nærri reglur um at lata upplýsingar inn og kann krevja eyka upplýsingar í
einstøkum førum.
Stk. 3. Er endalig ella fyribils uppgerð ikki latin rættstundis inn sambært stk.
1, ella eru upplýsingar, sum skulu latast inn sambært stk. 2, ikki latnar innan eina av
landsstýrismanninum ásetta freist, ásetir landsstýrismaðurin framleiðslugjaldið. Er
uppgerð ikki gjørd sambært teimum galdandi reglunum, og er uppgerðin ikki rættað
innan eina av landsstýrismanninum ásetta freist, ásetir landsstýrismaðurin
framleiðslugjaldið. Ásetir landsstýrismaðurin framleiðslugjaldið, skal hann gera
av, um gjaldið skal vera endaligt ella fyribils.
Stk. 4. Er framleiðslugjaldið fyri ein ársfjórðing ásett fyribils skal
endalig uppgerð latast inn saman við uppgerðini fyri eftirfylgjandi ársfjórðingin.
Verða upplýsingar, sum eru neyðugar til endaligu uppgerðina av framleiðslugjaldinum,
verandi ótøkar, ásetir landsstýrismaðurin endaliga framleiðslugjaldið, um
upplýsingarnar ikki verða fingnar til vega innan eina freist, sum verður ásett av
landsstýrismanninum.
Stk. 5. Framleiðslugjald, sum er útroknað fyribils, og framleiðslugjald, sum er
fallið til gjaldingar sambært endaligari uppgerð, skal verða goldið
Oljumálastýrinum innan freistin, sum er ásett fyri at lata inn uppgerð sambært stk.
1, er farin. Er framleiðslugjaldið ásett av landsstýrismanninum sambært stk. 3 ella
4, skal framleiðslugjald, sum er fallið til gjaldingar, gjaldast ikki seinni enn 7 dagar
eftir, at loyvishavarin hevur fingið boð frá landsstýrismanninum um upphæddina.
Stk. 6. Verður goldið eftir, at freistin í stk. 1, 2. pkt., fyri at lata inn
uppgerð er farin, verður ársrenta kravd, ið samsvarar við ta til hvørja tíð av
Danska tjóðbankanum ásettu almennu diskonto + 6 % frá tí degi, at
framleiðslugjaldið er fallið til gjaldingar og til dagin, tá goldið verður. Ásetir
landsstýrismaðurin framleiðslugjaldið sambært stk. 3 ella 4, verður sama renta kravd
frá freistini í stk. 1, 2. pkt.
Stk. 7. Er framleiðslugjald goldið grundað á eina fyribils uppgerð, og verður
tað staðfest í endaligu uppgerðini, at ov nógv ella ov lítið varð goldið sambært
fyribils uppgerðini, skulu fylgjandi reglur galda. Er goldið ov lítið verður
ársrenta kravd av muninum millum fyribils ásettu upphæddina og endaliga ásettu
upphæddina fyri hvønn ársfjórðing frá degnum, tá fyribils framleiðslugjaldið er
goldið og til dagin, tá goldið verður sambært endaligu uppgerðini. Rentulegan skal
vera ein árlig renta, ið samsvarar við ta til hvørja tíð av Danska tjóðbankanum
ásettu almennu diskonto + 2 % frá tí degi, at gjaldið er fallið til gjaldingar og til
dagin, tá goldið verður. Er goldið ov nógv, og vísir endaliga uppgerðin tí, at
loyvishavarin eigur pening til góðar, kann loyvishavarin draga ta upphædd, ið er
goldin ov nógv, frá, tá framleiðslugjald verður goldið næstu ferð.
§ 11
Stk. 1. Loyvishavarin átekur sær at geva føroyskum fyritøkum
veruligar møguleikar fyri, í kapping við aðrar, at fáa høvuðs- og undirverktøkur
og fyri at veita vørur og tænastur í sambandi við útinning av virksemi sambært hesum
loyvi. Loyvishavarin skal í hesum sambandi fylgja teimum mannagongdum, sum verða
ásettar av landsstýrismanninum um at greiða frá virksemi, sum ætlanin er at fara
undir sambært hesum loyvi, um at bjóða út arbeiði og um at greiða frá
sáttmálaviðurskiftum.
Stk. 2. Loyvishavarin hevur ábyrgdina av, at ásetingarnar eftir stk. 1 verða
fylgdar av starvsfólki hansara umframt av verktakarum, undirverktakarum og øllum
øðrum, sum arbeiða fyri loyvishavaran í sambandi við útinning av virksemi sambært
hesum loyvi.
§ 12
Loyvishavarin átekur sær at arbeiða fyri og birta uppundir, at avtalur verða gjørdar millum føroysk og útlendsk virki um at byggja upp førleika og tøkniligan kunnleika í føroyska virkinum gjøgnum luttøku hjá føroyska virkinum í veitingum av vørum og tænastum frá útlendska virkinum. Loyvishavarin skal í hesum sambandi fylgja reglum um at lata inn frágreiðingar, sum verða ásettar við heimild í § 33 í lóg um kolvetnisvirksemi.
§ 13
Stk. 1. Loyvishavarin átekur sær at geva føroyingum
arbeiðsmøguleikar og at leggja seg eftir at geva føroyskum útbúgvingar- og
granskingarstovnum og føroyskum vinnulívi møguleikar fyri at luttaka í granskingar- og
menningarætlanum, um farið verður undir tílíkar ætlanir í sambandi við virksemi
sambært hesum loyvi. Í hesum sambandi skal loyvishavarin fylgja mannagongdum um at lata
inn frágreiðingar, sum landsstýrismaðurin kann áseta.
Stk. 2. Loyvishavarin skal skipa fyri og bera kostnaðin av hægri ástøðiligari
og verkligari útbúgving av starvsfólki hjá føroyskum myndugleikum og almennum stovnum
og føroyskum fyritøkum til tess at veita hesum hóskandi útbúgving innan olju- og
gassídnaðin.
Stk. 3. Skyldurnar eftir stk. 2 skulu lúkast sambært serstakari avtalu millum
loyvishavaran og landsstýrismannin. Avtala hesum viðvíkjandi fyri leitingarskeiðið
eftir § 5, stk. 1 verður gjørd, tá loyvið verður veitt. Ein nýggj avtala skal
gerast, tá loyvið verður longt sambært § 5, stk. 2.
§ 14
Loyvishavarin hevur sambært § 11, stk. 1 í lóg um kolvetnisvirksemi skyldu til at flyta alla útgerð og fólk um føroyskan bryggjukant ella føroyskan flogvøll. Landsstýrismaðurin kann í serligum førum veita undantak frá hesum kravi.
§ 15
Stk. 1. Leitingar- og framleiðsluvirksemi loyvishavarans skal
ganga úr Føroyum í tann mun, hetta verður ásett sambært stk. 2 og 3.
Stk. 2. Innan 3 mánaðir eftir, at loyvið er veitt, skal loyvishavarin leggja
eina ætlan fyri landsstýrismannin til góðkenningar um, hvussu og hvar virksemi
loyvishavarans á landi skal skipast í leitingarskeiðinum.
Stk. 3. Ein samsvarandi ætlan fyri framleiðsluskeiðið skal leggjast fyri
landsstýrismannin til góðkenningar saman við umsóknini um góðkenning av
leiðbyggiætlan sambært § 15, stk. 2 í lóg um kolvetnisvirksemi.
§ 16
Stk. 1. Er loyvið veitt fleiri í felag er tað treytað av, at
samstarvsavtala (joint operating agreement) verður gjørd um tað av loyvinum fevnda
virksemið innan 90 dagar eftir, at loyvið er veitt. Innan 30 dagar eftir, at avtalan er
gjørd, skal avtalan leggjast fyri landsstýrismannin, sum innan 90 dagar eftir hetta,
kann krevja, at avtalan verður broytt í nærri ásettan mun innan eina av
landsstýrismanninum ásetta freist.
Stk. 2. Broyting í, frávik frá ella ískoyti til eina samstarvsavtalu, herundir
tilnevning av nýggjum fyristøðufelagi, skal leggjast fyri landsstýrismannin
samsvarandi reglunum í stk. 1.
§ 17
Stk. 1. Umboð fyri Oljumálastýrið hava sambært § 33, stk. 5
í lóg um kolvetnisvirksemi rætt til at taka lut sum eygleiðarar á fundum í
samstarvsnevndum, sum verða settar sambært avtaluni, ið nevnd er í § 16.
Stk. 2. Oljumálastýrið skal boðast til fundar við somu freist og skal fáa
sama tilfar, herímillum fundarfrágreiðingar, sum loyvishavarin fær.
§ 18
Sambært § 33, stk. 4 í lóg um kolvetnisvirksemi liggur tað á eigara ella brúkara av havstøð, eins og teimum, ið virka teirra vegna, at veita starvsfólki eftirlitsmyndugleikans alla neyðuga hjálp í kanningarvirksemi teirra. Harumframt skal loyvishavarin eftir áheitan frá eftirlitsmyndugleikanum syrgja fyri flutningi av umboðum fyri almennar myndugleikar frá tænastustaðnum hjá viðkomandi til og frá støðum, har virksemið, talan er um, verður útint, umframt syrgja fyri uppihaldi. Loyvishavarin ber kostnaðin, sum stendst av hesum.
§ 19
At tryggja innlit í og eftirlit við virksemi loyvishavarans sambært hesum loyvi skal loyvishavarin lata inn allar neyðugar upplýsingar um forkanningar-, leitingar- og framleiðsluvirksemi sítt, umframt um fíggjarligu umstøður sínar, sambært teimum reglum og fyriskipanum, sum til hvørja tíð eru ásettar við heimild í § 30 í lóg um kolvetnisvirksemi.
§ 20
Stk. 1. Starvsfólk í oljumálastýrinum og í øðrum almennum
myndugleikum og persónar, sum arbeiða fyri áðurnevndu myndugleikar sambært avtalu,
hava tagnarskyldu sambært § 26 í løgtingslóg um fyrisiting og §§ 152 – 152f í
borgaraligu revsilógini viðvíkjandi upplýsingum, royndarlutum og øðrum, sum verður
fingið frá loyvishavaranum sambært ásetingum í lóg um kolvetnisvirksemi og í hesum
loyvi.
Stk. 2. Royndarlutir og aðrar upplýsingar, sum eru fevndar av § 31 í lóg um
kolvetnisvirksemi, kunnu latast øðrum enn almennum myndugleikum 5 ár eftir, at hesar
upplýsingar eru fingnar til vega og hava verið loyvishavaranum tøkar. Gongur loyvið
út, gevur loyvishavarin loyvið frá sær, ella verður loyvið heilt ella lutvíst
tikið aftur, verður hetta tíðarskeiðið avmarkað til 2 ár fyri upplýsingar, ið
viðvíkja tí øki, sum loyvið er farið úr gildi fyri.
Stk. 3. Ásetingarnar í stk. 1 forða ikki fyri, at upplýsingarnar o.a.m. verða latnar víðari, tá:
§ 21
Í boðum til einstaklingar ella til almenningin er ikki loyvt loyvishavaranum, um ikki loyvi er fingið frá landsstýrismanninum frammanundan, beinleiðis ella óbeinleiðis at endurgeva ella vísa til fráboðanir ella boð frá landsstýrismanninum, eftirlitsmyndugleikanum, øðrum almennum myndugleika ella øðrum, sum eru í starvi hjá ella arbeiða fyri hesi, um sannlíkindini fyri kolvetnisfundi, støddina av kolvetnisfundum ella um, nær og hvussu kolvetni verða framleidd.
§ 22
Stk. 1. Útgerð, mannagongdir og mátingareindir til góðsku- og
nøgdarmetingar av framleiddum kolvetnum skulu góðkennast av landsstýrismanninum.
Mátingarnar skulu gerast á viðurkendan og vanligan hátt og skulu vera undir eftirliti
landsstýrismansins.
Stk. 2. Verður komið eftir, at framferðarhátturin ella útgerðin, ið eru
nýtt, hava havt eitt ov lítið mátingarúrslit við sær, verður hetta hall mett at
hava staðið við síðani seinasta eftirlit, uttan so at tað verður prógvað, at
hallið hevur staðið við í stytri ella longri tíðarskeið.
§ 23
Tað liggur á loyvishavaranum at fylgja teimum reglum og fyriskipanum um fremjing av boringum og øðrum arbeiði, sum til hvørja tíð verða lýstar sum treytir ella kor fyri góðkenningum, sum verða givnar sambært ásetingum í lóg um kolvetnisvirksemi.
§ 24
Er loyvið veitt fleiri í felag, samábyrgjast hesi fyri endurgjald og skaðabøtur, sum skulu gjaldast sambært kapittul 7 í lóg um kolvetnisvirksemi og fyri, at allar skyldur eftir hesum loyvi verða hildnar mótvegis Føroya landsstýri.
§ 25
Til tess at tryggja, at loyvishavarin lýkur allar skyldur, herundir endurgjaldsskyldur, ið liggja á honum sambært hesum loyvi, skal hann innan 30 dagar eftir, at loyvið er veitt, veita trygd, hvørs stødd og slag, herundir sum móðurfelagstrygd, skulu vera soleiðis, at landsstýrismaðurin kann góðkenna trygdina. Landsstýrismaðurin kann seinni við 30 daga freist krevja, at trygdin verður broytt, ella at ískoytistrygd verður veitt.
§ 26
Loyvið ella partar av tí kunnu hvørki beinleiðis ella óbeinleiðis ella heilt ella lutvíst verða avhend ella á annan hátt latin triðjamanni ella avhend frá einum samloyvishavara til annan, um ikki samtykki frammanundan er fingið frá landsstýrismanninum. Somu avmarkingar eru galdandi fyri sølu av partabrøvum ella øðrum ognarrætti í ein mun, sum kann geva avgerandi ávirkan á eitt felag ella aðra eind, sum er loyvishavari ella samloyvishavari, og fyri sáttmálagerðir, sum hava somu avleiðingar. Ágáva kann krevjast fyri samtykki eftir pkt. 1 og 2.
§ 27
Stk. 1. Verða rættindini sambært hesum loyvi slept í
leitingarskeiðinum, skal hetta fata um alt loyvisøkið, um ikki landsstýrismaðurin
góðtekur lutvísa afturflýggjan av økinum.
Stk. 2. Um loyvisskeiðið er longt fyri eitt ella fleiri øki við atliti at
framleiðslu, kann loyvishavarin lata rættin til tílík øki frá sær við eitt árs
fyriboðan.
§ 28
Stk. 1. At loyvið gongur út, verður slept ella tikið aftur,
sleppur ikki loyvishavaranum undan at lúka tær skyldur, ið liggja á honum sambært
lóggávu, hesum loyvi ella øðrum reglum og fyriskipanum, treytum og korum ella boðum.
Stk. 2. Er nakar partur av tí í fylgiskjali 2 ásettu arbeiðsskránni ikki
útintur, skal loyvishavarin, um ikki landsstýrismaðurin veitir undantak frá hesum,
gjalda Oljumálastýrinum eina upphædd, ið samsvarar metta kostnaðinum av at útinna
tær skyldur, sum talan er um. Upphæddin verður ásett við atliti at tí, tað hevði
kostað at latið onnur gjørt arbeiðið fyri landsstýrismannin, tá loyvið fer úr
gildi.
Stk. 3. Gjald av upphæddini eftir stk. 2 er ikki treytað av, at
landsstýrismaðurin letur ógjørd arbeiði gera.
Stk. 4. Upphæddin skal gjaldast í seinasta lagi 30 dagar eftir, at
landsstýrismaðurin hevur sett fram krav um hetta.
Stk. 5. Verður goldið ov seint skal ársrenta gjaldast, ið samsvarar við ta til
hvørja tíð av Danska tjóðbankanum ásettu almennu diskonto + 6 % frá tí degi, at
gjaldið er fallið til gjaldingar og til dagin, tá goldið verður.
§ 29
Stk. 1. Loyvishavarin skal halda Føroya landsstýri,
Oljumálastýrinum og øllum pørtum, ið teimum viðvíkja, leys av øllum krøvum, sum
verða sett fram mótvegis teimum av triðjamanni orsakað av virksemi loyvishavarans.
Stk. 2. Landsstýrismaðurin skal boða loyvishavaranum frá krøvum, ið koma
undir stk. 1. Metir landsstýrismaðurin, at eitt tílíkt krav er ógrundað, skal hann
vísa kravinum frá sær, um neyðugt við at leggja málið fyri dómstólarnar.
Loyvishavarin kann ganga inn í møguligt rættarmál um tílík krøv sambært reglunum
hesum viðvíkjandi í rættargangslógini.
§ 30
Stk. 1. Loyvið og virksemi sambært tí koma undir tær
rættarreglur, sum til hvørja tíð eru galdandi í Føroyum, herundir møguligar
broytingar í lóg um kolvetnisvirksemi, kunngerðum og fyriskipanum. Loyvið hevur
soleiðis onga avmarking við sær í skattaáløgurætti Føroya ella í rættinum til at
áseta almennar fyriskipanir um, hvussu leitingar- og framleiðsluvirksemið nærri skal
útinnast.
Stk. 2. Loyvið sleppur ikki loyvishavanum undan at útvega tey loyvi og tær
góðkenningar, sum eru neyðugar sambært lóg um kolvetnisvirksemi og lóggávuni
annars.
§ 31
Stk. 1. Allar trætur og allar ósemjur, sum taka seg upp orsakað
av ella í sambandi við loyvið ella í sambandi við virksemi loyvishavarans sambært
loyvinum, skulu avgerast sambært teimum rættarreglum, sum eru í gildi í Føroyum, og
skulu leggjast fyri føroyskar ella danskar dómstólar.
Stk. 2. Varnarting er Tórshavn.
Stk. 3. Stk. 1 og 2 ávirka ikki rættin hjá landsstýrismanninum og
loyvishavaranum til í hvørjum einstøkum føri at samtykkja, at ein ósemja av tí í
stk. 1 nevnda slagi skal avgerast við gerðardómi.