§ 1. Lógin fevnir um fiskifųr sum bert hava veišloyvi uttanfyri fųroysku landleiširnar.
§ 2. Landsstżrinum veršur heimilaš heilt ella lutvķst eftir umsókn at umleggja stušuls-, kurstaps- og serlįn ķ fiskifųrum, sum koma undir hesa lóg, til rentu- og avdrįttarfrķtt studningslįn, sum veršur nišurskrivaš eftir einum įramįli, iš veršur įsett av landsstżrinum.
§ 3. Landsstżrinum veršur heimilaš heilt ella lutvķst at
gjalda lįn ella part av lįni sum hava landskassaborgan og umleggja goldnu upphęddina
til eitt rentu- og avdrįttarfrķtt lįn, iš veršur standandi ķ fiskifarinum og
tryggjaš viš vešrętti, treytaš av, at annar vešhavari nišurskrivar part av lįni ķ
fiskifarinum ella at eginpeningurin ķ fiskifarinum veršur hękkašur viš eini upphędd
įsett av landsstżrinum.
Stk. 2. Lįniš sambęrt stk. 1 veršur nišurskrivaš eftir einum įramįli, iš
veršur įsett av landsstżrinum.
§ 4. Landsstżrinum veršur heimilaš heilt ella lutvķst at
umleggja eina av landskassanum goldna borgan ķ fiskifari til rentu- og avdrįttarfrķtt
lįn, treytaš av, at eigarin av fisikfarinum hękkar eginpeningin ķ fiskifarinum viš
eini upphędd, iš veršur įsett av landsstżrinum.
Stk. 2. Lįniš veršur tryggjaš viš vešrętti ķ fiskifarinum, og veršur
nišurskrivaš eftir einum įramįli, iš veršur įsett av landsstżrinum.
§ 5. Um so er, at fiskifar, iš hevur fingiš umlagt lįn v.m.
samb. §§ 2-4 skiftir eigara, įšrenn ųll skuldin er nišurskrivaš, fellur skuldin,
heruppiķ tann parturin, sum er nišurskrivašur, til gjaldingar.
i Landsstżriš kann eftir umsókn loyva eigara, at um fiskifariš veršur selt, kann
nišurskriving sambęrt §§ 2-4 av restskuldini halda fram ķ fiskifari, iš veršur
śtvegaš innan 1 įr eftir sųludagin. Veršur nżggja fiskifariš selt, įšrenn ųll
skuldin er nišurskrivaš, fellur eisini tann parturin, sum er nišurskrivašur ķ tķ
gamla fiskifarinum, til gjaldingar.
Stk. 3. Landsstżriš kann eftir umsókn loyva keypara, at nišurskriving
av restskuldini sambęrt §§ 2-4 heldur fram.
Stk. 4. Tryggjaš veršur landskassanum upprykkjandi pant fyri alla skuldina,
heruppiķ tann partin, sum er nišurskrivašur sambęrt §§ 2-4.
§ 6. Landsstżriš setir eina 3-mannanevnd av serkųnum at geva
landsstżrinum ummęli av ųllum umsóknum samb. §§ 2-5 ķ hesi lóg.
Stk. 2. Taš er ein treyt fyri umlegging eftir §§ 2-4, at fiskifariš ikki
hevur rakstrarmųguleika at rinda skuldina, og at fiskifariš viš umlegging veršur mett
at fara at klįra seg ķ framtķšini.
§ 7. Landsstżriš kann ķ kunngerš įseta nęrri reglur og krųv til mannagongdir, skjalprógvan v.m., sum eru neyšug til at śtinna hesa lóg.
§ 8. Henda lóg kemur ķ gildi dagin eftir, at hon er kunngjųrd.