Fyrisitingarlóg

Lųgtingslóg nr. 132 frį 10.06.1993 um fyrisitingarlóg

Kap. 1.
Lógarųki

§ 1. Lógin er galdandi fyri allar partar av almennu fyrisitingini undir heimastżrinum.
Stk. 2. Lógin er eisini galdandi fyri interkommunalar felagsskapir.
Stk. 3. Landsstżriš kann įseta, at lógin heilt ella fyri ein part skal verša galdandi fyri nęrri įsett felųg, stovnar, felagsskapir v.m., iš ikki kunnu roknast viš til almennu fyrisitingina. Hetta er tó bert galdandi um so er, at śtreišslurnar av teirra virksemi ķ hųvušsheitunum verša rindašar av landi ella kommunu, ella ķ tann mun tey viš ella viš heimild ķ lóg hava fingiš heimild til at taka avgerš vegna land ella kommunu. Landsstżriš kann įseta nęrri reglur um varšveitslu av skjųlum v.m. og um tagnarskyldu.

§ 2. Lógin er galdandi fyri višgeršina av mįlum, har ein fyrisitingarmyndugleiki hevur ella fer at taka avgerš.
Stk. 2. Įsetingarnar ķ kapittli 2 um ógegni eru eisini galdandi fyri višgeršina av mįlum um gerš av sįttmįlum ella lķknandi eginręttarligum geršum.
Stk. 3. Įsetingarnar ķ kapittli 8 eru galdandi fyri alt virksemi innan almennu fyrisitingina.
Stk. 4. Landsstżriš kann įseta reglur um, at lógarinnar įsetingar annars, heilt ella fyri ein part skulu verša galdandi fyri annaš fyrisitingarvirksemi, enn nevnt ķ stk. 1.

Kap. 2.
Ógegni

§ 3. Persónur, sum virkar innan almennu fyrisitingina, er ógegnigur um so er, at

1) viškomandi sjįlvur hevur ein serstakan persónligan ella fķggjarligan įhuga ķ śrslitinum av mįlinum, ella umbošar
    ella fyrr ķ sama mįli hevur umbošaš onkran, iš hevur ein sovoršnan įhuga,
2) hjśnarfelagin hjį viškomandi, skyld ella svįgd ķ stķgandi ella fallandi linju ella sķšulinjuni so nęr sum bųrn hjį
    systkjum, ella onnur nęrskyld hava ein serstakan persónligan ella fķggjarligan įhuga ķ śrslitinum av mįlinum ella
    umbošar onkran, iš hevur ein slķkan įhuga,
3) viškomandi er viš ķ leišsluni ella į annan hįtt hevur nęrt tilknżti til eitt felag, ein felagsskap ella annan privatan
    lųgfrųšiligan persón, iš hevur ein serstakan įhuga ķ śrslitinum av mįlinum,
4) mįliš višvķkur kęru um ella innan av eftiransingar- ella eftirlitsvirksemi mótvegis einum ųšrum almennum
    myndugleika, og viškomandi fyrr hevur veriš viš ķ tķ avgeršini ella til at fremja ta atgerš, sum mįliš višvķkur, ella
5) taš annars eru višurskifti, sum kunnu hugsast at vekja iva um, at viškomandi heldur viš einum av pųrtunum.

Stk. 2. Persónur er tó ikki ógegnigur, um taš mį metast, at įhugamįl hansara eru soleišis hįttaš ella so veik, ella at mįliš ella virksemi hansara ķ samband viš višgeršina av mįlinum, er soleišis hįttaš, at eingin vandi mį metast at vera fyri, at avgeršin ķ mįlinum kann fara at verša įvirkaš av óviškomandi fyriliti.
Stk. 3. Hann, sum er ógegnigur ķ einum mįli, mį ikki taka avgerš, vera viš til at taka avgerš ella į annan hįtt vera viš ķ višgeršini av mįlinum.

§ 4. Įsetingarnar ķ § 3 eru ikki galdandi, um taš veršur ógjųrligt ella fer at višfųra stórar trupulleikar ella ivingarsemi at lata ein annan koma ķ hansara staš undir višgeršini av mįlinum.
Stk. 2. Fyri limir ķ einum kollegialum fyrisitingarmyndugleika eru įsetingarnar ķ § 3 galdandi hóast varamašur ikki kann verša bošašur. Įsetingin er tó ikki galdandi, um so er, at myndugleikin ikki veršur vištųkufųrur, ella um taš viš atliti til samansetingina av myndugleikanum hevši giviš orsųk til stóran iva, um so var, at limurin ikki kundi tikiš lut ķ višgeršini av mįlinum, og višgeršin ikki kann verša śtsett uttan stóran skaša fyri almenn ella privat įhugamįl.
Stk. 3. Tį ein kollegialur myndugleiki velur limir til starv, kann ein limur hóast įsetingarnar ķ § 3 taka lut, sjįlvt um limurin er skotin upp. Įsetingarnar ķ § 3 eru ikki galdandi fyri bż- ella bygdarrįš, tį avgerš veršur tikin um samsżning v.m. til limir.

§ 5. Landsstżriš kann fyri įvķs ųkir gera reglur sum nęrri įseta, hvat įsetingarnar ķ §§ 3 og 4 fevna um.

§ 6. Hann, sum er kunnigur viš, at taš fyrri hann eru višurskifti, sum eru nevnd ķ § 3, stk. 1, skal sum skjótast boša yvirmanni sķnum innan myndugleikan frį hesum, um ikki taš er eyšsęš, at hesi višurskifti eru uttan tżdning. Limir ķ einum kollegialum fyrisitingarmyndugleika skulu frįboša til myndugleikan.
Stk. 2. Spurningurin um ein persónur er ógegnigur veršur avgjųrdur av tķ myndugleika, sum er nevndur ķ stk. 1.
Stk. 3. Viškomandi kann ikki sjįlvur taka lut ķ višgeršini av spurninginum um ógegni, jbr. tó § 4, stk. 1 og 2. Hetta er tó ikki galdandi fyri ųkir, har annaš er įsett sambęrt lóg.

Kap. 3.
Vegleišing og umbošan v.m.

§ 7. Ein fyrisitingarmyndugleiki skal ķ tųrvandi mun veita vegleišing og hjįlp til persónar, sum venda sęr til myndugleikan viš spurningum innan mįlsųkiš hjį myndugleikanum.
Stk. 2. Fęr ein myndugleiki eina skrivliga įheitan, sum ikki višvķkir mįlsųkinum hjį honum, skal įheitanin um gjųrligt sendast rętta myndugleika.

§ 8. Hann, sum er partur ķ einum mįli, kann til eina og hvųrja tķš, tį mįliš veršur višgjųrt, lata seg umboša av ųšrum ella fįa hjįlp frį ųšrum. Myndugleikin kann tó krevja, at parturin perónliga er viš, tį taš er av tżdningi fyri avgeršina ķ mįlinum.
Stk. 2. Įsetingin ķ stk. 1, 1. pkt. er ikki galdandi, um so er, at įhugi partanna ķ at lata seg umboša ella vera hjįlptur mį metast at eiga at vķkja fyri munandi umhugsni fyri almennum ella privatum įhugamįlum, ella har annaš er įsett viš lóg.

§ 9. Hann, sum er partur ķ einum mįli, har ein fyrisitingarmyndugleiki hevur ella fer at taka avgerš, kann krevja at verša gjųrdur kunnigur viš skjųlini ķ mįlinum. Įheitanin skal tilskila taš mįl, hvųrs skjųl viškomandi ynskir at verša gjųrdur kunnigur viš.
Stk. 2. Įsetingar um tagnarskyldu fyri persónar, iš virka ķ almennari tęnastu ella starvi, avmarkar ikki skylduna at geva skjalainnlit sambęrt hesum kapittli.

§ 10. Rętturin hjį einum parti til skjalainnlit fevnir viš teimum ķ §§ 12-15 nevndu undantųkum um

1) ųll skjųl, sum višvķkja mįlinum, herundir makaskjųl av teimum skrivum, sum eru send frį myndugleikanum, tį
    skrivini mugu haldast av verša komin fram til móttakaran, og
2) innfųringar ķ journalir, skrįir og ašrar skrįsetingar višvķkjandi skjųlum ķ avvaršandi mįli.

Stk. 2. Hann, sum sųkir ella hevur sųkt um starv ella um framflytan ķ hęgri starv ķ almennari tęnastu, kann tó bert krevja at verša gjųrdur kunnigur viš tey skjųl v.m., iš višvķkja višurskiftunum hjį viškomandi sjįlvum.

§ 11. Bišur ein partur undir višgeršini av mįlinum um skjalainnlit, og henda įheitan sambęrt lógini skal verša gingin į mųti, veršur avgeršin ķ mįlinum śtsett til parturin hevur fingiš hųvi til at gera seg kunnigan viš skjųlini.
Stk. 2. Įsetingin ķ stk. 1 er tó ikki galdandi um so er, at frest fer at višfųra, at fariš veršur śt um lógįsetta freist fyri avgeršini ķ mįlinum, ella um įhugi partanna ķ, at avgeršin ķ mįlinum veršur frest, eigur at vķkja fyri avgerandi atliti til almenn ella privat įhugamįl, iš tala ķmóti eini tķlķkari frest.

Undantųka av skjųlum

§ 12. Rętturin til skjalainnlit fevnir ikki um innanhżsis arbeišsskjųl. Innanhżsis arbeišsskjųl eru

1) skjųl, sum verša gjųrd av einum myndugleika til egna nżtslu ķ višgeršini av einum mįli,
2) bręvaskifti millum ymiskar deildir innan fyri sama myndugleika og
3) bręvaskifti millum eitt bż- ella bżgdarrįš og tess nevndir, deildir og ašrar fyrisitingarligar stovnar ella millum
    hesar stovnar sķnįmillum.

Stk. 2. Upplżsingar um veruligar umstųšur, sum eru av stórum tżdningi fyri avgeršina ķ mįlinum, og sum bert standa ķ innanhżsis arbeišsskjųlum, skulu hóast įsetingina ķ stk. 1 latast ķ samsvari viš reglurnar ķ hesum kapittli.

§ 13. Rętturin til skjalainnlit fevnir hóast įsetingarnar ķ § 12 um innanhżsis arbeišsskjųl, iš eru til skjals ķ endaligum lķki, tį

1) skjųlini bert endurgeva innihaldiš av endaligu stųšutakan myndugleikans višvķkjandi avgeršini ķ einum mįli,
2) skjųlini bert innihalda eina endurgeving av upplżsingum, sum myndugleikin hevur havt skyldu til at skriva upp
    sambęrt lųgtingslóg um innlit ķ fyrisitingina, ella
3) skjųlini eru sjįlvstųšug skjųl, sum eru gjųrd av einum myndugleika fyri at fįa til vega prógvandi ella annan
    samsvarandi greidleika višvķkjandi teim veruligu umstųšunum ķ einum mįli.

§ 14. Rętturin til skjalainnlit fevnir ikki um:

1) Geršabųkur hjį landsstżrinum, frįsagnir frį fundum millum landsstżrismenn og skjųl, iš verša gjųrd av einum
    myndugleika til nżtslu į sovoršnum fundum.
2) Skjųl, sum verša send ųšrum ķ samband viš, at ein myndugleiki hevur skrivarauppgįvuna um hendi fyri ein
    annan myndugleika.
3) Bręvaskifti hjį einum myndugleika viš serkųn til nżtslu ķ ręttarmįlum, ella tį stųša skal takast til mųguligt
    ręttarmįl.

Stk. 2. Upplżsingar višvķkjandi veruligu umstųšunum ķ mįlinum, sum eru av stórum tżdningi fyri avgeršina ķ mįlinum, og sum bert eru ķ teimum ķ stk. 1 nevndu skjųlum, skulu hóast įsetingina ķ stk. 1 verša givnir ķ samsvari viš įsetingarnar ķ hesum kapitli.

§ 15. Rętturin til skjalainnlit kann annars avmarkast ķ tann mun, įhugin hjį partinum ķ at kunna nżta kunnleika til skjųl ķ mįlinum til at rųkja sķn tųrv mį metast at eiga vķkja fyri avgerandi umhugsni fyri viškomandi sjįlvum ella ųšrum privatum ella almennum įhugamįlum, herķmillum

1) trygd ella verju rķkisins,
2) uttanrķkispolitisk ella uttanrķkisfķggjarlig įhugamįl, herundir višurskiftini viš ašrar tjóšir ella millumtjóša stovnar,
3) fyribyrging, avdśkan og sųkjan at lógarbrotum, revsingarfullgerš og lķknandi og verju av įkęrdum, vitnum ella
    ųšrum ķ mįlum um revsi- ella agasókn,
4) fremjing af almennum eftirliti, skipanar- ella rįšleggingarvirksemi ella ętlašum tiltųkum sambęrt skatta- og
    avgjaldslóggįvuni,
5) fķggjarligu įhugamįlunum hjį tķ almenna, herundir fremjing av vinnuvirksemi tess almenna.

Stk. 2. Um umstųšur, sum nevndar ķ stk. 1 bert gera seg galdandi fyri ein part av einum skjali, skal viškomandi gerast kunnigur viš restina av innihaldinum ķ skjalinum.

§ 16. Avgeršin um og ķ hvųrjum formi ein įheitan um skjalainnlit skal verša gingin į mųti, veršur tikin av tķ myndugleika, sum annars tekur avgerš ķ viškomandi mįli.
Stk. 2. Myndugleikin ger sum skjótast av, um ein įheitan kann verša gingin į mųti. Er įheitanin ikki gingin į mųti ella noktaš innan 10 dagar aftanį, at myndugleikin hevur móttikiš įheitanina, skal hesin geva partinum boš um orsųkina til hetta, og um nęr avgeršin vęntandi veršur til skjals.
Stk. 3. Hevur taš tżdning fyri mųguleikan hjį einum parti, at rųkja sķni įhugamįl, at hann fęr avrit ella makaskjal av skjųlunum ķ mįlinum, skal ein tķlķk įheitan verša gingin į mųti. Hetta er tó ikki galdandi um so er, at skjųlini er soleišis hįttaš, tališ į skjųlum ella teirra formur avgjųrt talar ķmóti hesum. Landsstżriš kann įseta reglur um gjald fyri avrit og makaskjųl.
Stk. 4. Avgeršir um spurningar um skjalainnlit kunnu kęrast til tann myndugleika, sum er kęrustovur višvķkjandi avgeršini av mįlinum, sum įheitanin um skjalainnlit višvķkir. Įsetingin ķ § 11 er galdandi samsvarandi.
Stk. 5. Landsstżriš kann įseta reglur, iš frįvķkja reglunum ķ stk. 1 og stk. 4, 1. pkt.

§ 17. Tį kęrufreist er ķ einum mįli, og įheitanin um skjalainnlit kemur aftanį, at ein partur hevur fingiš boš um avgeršina, men įšrenn kęrufreistin er śti, kann myndugleikin gera av, at kęrufreistin skal kvettast. Um so er, rennur kęrufreistin vķšari frį tķ mundi, skjalainnlit er giviš ella noktaš partinum, tó viš ķ minsta lagi 14 dųgum. Boš um, nęr kęrufreistin hereftir rennur śt, skal samtķšis verša givin ųšrum, sum hava rętt at kęra, og sum hava fingiš skrivlig boš um sjįlva avgeršina.

§ 18. Mį taš haldast, at ein partur ķ einum mįli ikki er kunnigur viš, at myndugleikin hevur įvķsar upplżsingar višvķkjandi teim veruligu umstųšunum, kann avgerš ikki verša tikin, fyrr enn myndugleikin hevur gjųrt partin kunnugan viš upplżsingarnar og hann hevur fingiš hųvi til at koma viš einum ummęli. Hetta er tó bert galdandi, um upplżsingarnar ikki eru til fyrimuns fyri viškomandi part, og hava stóran tżdning fyri avgeršina ķ mįlinum. Myndugleikin kann įseta eina freist fyri, nęr ummęliš skal verša giviš.
Stk. 2. Įsetingin ķ stk. 1 er ikki galdandi, um so er, at

1) taš, soleišis sum upplżsingarnar og mįliš er hįttaš, ikki kann metast at vera ivingarsamt, at taka avgerš ķ
    mįlinum į verandi grundarlag,
2) frest fer at višfųra, at fariš veršur śt um lógįsetta freist fyri avgerš ķ mįlinum.
3) įhugi partanna ķ, at avgeršin ķ mįlinum veršur śtsett, eigur at vķkja fyri avgerandi umhugsni fyri pųrtunum
    sjįlvum, ella ųšrum privatum įhugamįlum, iš tala ķ móti eini tķlķkari śtsetan.
4) parturin višvķkjandi av varšandi spurningum ikki hevur rętt til skjalainnlit sambęrt reglunum ķ kapittul 4.
5) ętlaša avgeršin fer at nema ein vķšari óvissan skara av persónum, fyritųkum v.m., ella um framlųga av
    upplżsingunum fyri partinum fer at geva stórar trupulleikar, ella
6) taš viš lóg eru gjųrdar serstakar įsetingar, iš tryggja, at parturin fęr hųvi til at kunna seg um stųšiš fyri teirri
    ętlašu avgeršini og til at geva ummęli ķ mįlinum, įšrenn avgeršin veršur tikin.

Stk. 3. Landsstżriš kann įseta reglur um, at nęrri įsett mįlsųkir, har įsetingarnar ķ stk. 2, nr. 1 ella 5 vanliga eru galdandi, ikki skulu verša umfataš av įsetingini ķ stk. 1.

§ 19. Ķ mįlum, har myndugleikin, tį ein partur hevur bišiš um taš, kann broyta avgeršina, kann myndugleikin lata verša viš at hoyra partin, um mįliš og umhugsni fyri partinum sjįlvum talar fyri tķ.
Stk. 2. Er parturin ikki hoyrdur sambęrt stk. 1, skulu tęr upplżsingar fylgja viš, sum parturin annars įtti at veriš gjųrdur kunnigur viš sambęrt § 18. Parturin skal samstundis verša kunnašur um hųviš til at fįa mįliš tikiš uppaftur. Myndugleikin kann įseta eina freist fyri, nęr įheitan um uppafturtųku av mįlinum skal verša sett fram.
Stk. 3. Tį hųviš er til at kęra ta tiknu avgeršina til ein annan fyrisitingarmyndugleika er tķšarbundiš, og įheitanin um, at mįliš veršur tikiš uppaftur er sett fram, įšrenn kęrufreistin er śti, veršur kęrufreistin brotin av. Um so er, rennur kęrufreistin aftur frį tķ mundi tann nżggja avgeršin veršur frįbošaš partinum, tó viš ķ minsta lagi 14 dųgum.

Rętturin til at geva ummęli

§ 20. Hann, sum er partur ķ einum mįli, kann mešan mįliš veršur višgjųrt altķš krevja, at avgeršin ķ mįlinum veršur frestaš, til parturin hevur giviš ummęli ķ mįlinum. Myndugleikin kann įseta eina freist fyri, nęr nevnda ummęli skal vera giviš.
Stk. 2. Įsetingin ķ stk. 1 er ikki galdandi um

1) frest fer at fųra viš sęr, at fariš veršur śt um lógįsetta freist fyri avgeršini ķ mįlinum,
2) įhugi partanna ķ, at av geršin ķ mįlinum veršur frest, eigur at vķkja fyri munandi umhugsni fyri almennum ella
    privatum įhugamįlum, iš tala ķmóti tķlķkari frest, ella
3) taš viš lóg eru įsettar serstakar reglur, iš tryggja partinum hųvi til at geva ummęli ķ mįlinum, įšrenn avgerš
    veršur tikin.

Kap. 6.
Grundgeving v.m.

§ 21. Tį ein avgerš veršur frįbošaš skrivliga, skal hon hava grundgeving uttan so, at avgeršin til fulnar gongur partinum į mųti.

§ 22. Hann, sum munnliga hevur fingiš boš um eina avgerš, kann krevja at fįa eina skrivliga grundgeving fyri avgeršini, uttan so, at avgeršin til fulnar gongur viškomandi parti į mųti. Įheitan um hetta skal verša latin myndugleikanum innan 14 dagar eftir, at parturin hevur fingiš boš um avgeršina.
Stk. 2. Ein įheitan um skrivliga grundgeving sambęrt stk. 1, skal verša svaraš skjótast gjųrligt. Um įheitanin ikki er svaraš innan 14 dagar eftir, at myndugleikin hevur fingiš įheitanina, skal hesin geva partinum boš um orsųkina til hetta og nęr įheitanin vęntandi fer at verša svaraš.

§ 23. Ein grundgeving fyri eini avgerš, skal hava eina tilvķsing til tęr ręttarreglur, sum avgeršin er grundaš į. Ķ tann mun, avgeršin eftir hesum reglum hvķlir į eini fyrisitingarligari meting, skal grundgevingin eisini tilskila tey hųvušsfyrilit, iš hava veriš avgerandi fyri śtinningina av metingini.
Stk. 2. Grundgevingin skal eisini um neyšugt hava eina stutta frįgreišing višvķkjandi teimum veruligu umstųšunum, sum hava havt stóran tżdning fyri avgeršina.
Stk. 3. Grundgevingin kann verša avmarkaš ķ tann mun įhugi partanna ķ at kunna nżta kunnleika til hesa til rųkjan av sķnum tųrvi mį metast at eiga at vķkja fyri avgerandi umhugsni fyri honum sjįlvum ella ųšrum privatum ella almennum įhugamįlum, jbr § 15.

Kap. 7.
Kęruvegleišing

§ 24. Avgeršir, sum kunnu kęrast til annan fyrisitingarmyndugleika skulu, tį tęr verša frįbošašar skrivliga, hava vegleišing um kęrumųguleika, viš tilskilan av kęrustovni og upplżsing um mannagongd tį kęrt veršur, herundir um eina mųguliga tķšarfreist. Hetta er tó ikki galdandi um so er, at avgeršin til fulnar gongur viškomandi parti į mųti.
Stk. 2. Landsstżriš kann įseta reglur um, at latast kann vera viš at geva kęruvegleišing į nęrri įsettum mįlsųkjum, har serstųk višurskifti gera seg galdandi, ella at kęruvegleišing kann verša givin į annan hįtt enn nevnt ķ stk. 1.

§ 25. Avgeršir, sum bert kunnu leggjast fyri dómstólarnar innanfyri eina lógįsetta freist fyri, nęr mįliš skal vera lagt fyri ręttin, skulu hava upplżsing um hetta.

§ 26. Hann sum virkar innan almennu fyrisitingina hevur tagnarskyldu, jbr. borgarligu revsilógina § 152 og §§ 152c-l52f, tį ein upplżsing viš lóg ella ašrari gildari įseting hevur trśnašarfrįmerki, ella tį taš annars er neyšugt at halda hana loyniliga fyri at verja serstųk fyrilit višvķkjandi almennum ella privatum įhugamįlum, herundir serstakliga:

1) trygd ella verju rķkisins,
2) uttanrķkispolitisk ella uttanrķkisfķggjarlig įhugamįl, herundir višurskiftini viš ašrar tjóšir ella millumtjóša stovnar,
3) fyribyrging, avdśkan og sųkjan at lógarbrotum og eisini revsingarfullgerš og verja av įkęrdum, vitnum ella
    ųšrum ķ mįlum um revsiręttarsókn ella agasókn,
4) fremjing av almennum eftirliti, skipanar- ella rįšleggingarvirksemi ella av ętlašum tiltųkum sambęrt skatta- og
    avgjaldslóggįvuni,
5) fķggjarligu įhugamįlunum hjį tķ almenna, herundir fremjing av vinnuvirksemi tess almenna,
6) įhugamįliš hjį einstaklingum ella privatum felųgum ella felagsskapum ķ at verja upplżsingar um teirra persónligu
    ella innanhżsis, herundir fķggjarligu, višurskifti ella
7) fķggjarligu įhugamįlini hjį einstaklingum ella privatum felųgum ella felagsskapum ķ at verja upplżsingar um
    tųkniligar śtbśningar ella mannagongdir ella um rakstrar- ella vinnuvišurskifti.

Stk. 2. Innan almennu fyrisitingina kann bert įleggjast tagnarskylda višvķkjandi eini upplżsing, tį taš er neyšugt at halda hana loyniliga, fyri at verja serstųk fyrilit til įvķs almenn ella privat įhugamįl sum nevnd ķ stk. 1.
Stk. 3. Ein fyrisitingarmyndugleiki kann avgera, at ein persónur uttan fyri almennu fyrisitingina hevur tagnarskyldu višvķkjandi trśnašarupplżsingum, sum myndugleikin letur vķšari til viškomandi uttan at hava skyldu til hetta.
Stk. 4. Verša reglur um tagnarskyldu įsettar sambęrt § 1, stk. 2, ella veršur tagnarskylda įlųgd sambęrt stk. 3, verša § 152 og §§ 152c-152f at nżta samsvarandi fyri brot į tķlķkar reglur ella boš.

Latan av upplżsingum til annan fyrisitingarmyndugleika

§ 27. Upplżsingar um heilt privat višurskifti hjį einstaklingum, herundir upplżsingar um ęttarslag, trśgv, og hśšalit, um politisk, felagsskaplig, kynslig og revsiverd višurskifti eins og upplżsingar um heilsuvišurskifti, stórar almannatrupulleikar og misnżtsla av njótingarevnum og lķknandi, er ikki loyvt at lata ųšrum fyrisitingarmyndugleika.
Stk. 2. Tęr ķ stk. 1 nevndu upplżsingar kunnu tó latast vķšari til annan fyrisitingarmyndugleika tį

1) hann, sum upplżsingin višvķkur, hevur giviš samtykki,
2) taš fylgir av lóg ella įsetingum viš heimild ķ lóg, at upplżsingin skal latast vķšari,
3) upplżsingin veršur latin vķšari fyri at rųkja privat ella almenn įhugamįl, sum greitt fara fram um fyrilitiš fyri
    teimum įhugamįlum, iš geva grund fyri dyljan, herundir umhugsni honum, sum upplżsingin višvķkur, ella
4) taš er ein neyšugur lišur ķ višgeršini av mįlinum, at upplżsingin veršur latin vķšari, ella taš er neyšugt fyri at ein
    myndugleiki kann fremja eftirlits- ella umsjónaruppgįvur.

Stk. 3. Ašrar trśnašarupplżsingar kunnu umframt tey ķ stk. 2 nevndu fųri bert latast vķšari til annan fyrisitingarmyndugleika, tį taš mį metast, at upplżsingin er av stórum tżdningi fyri virksemiš hjį myndugleikanum ella fyri eina avgerš, sum myndugleikin skal taka.
Stk. 4. Samtykki sambęrt stk. 2, nr. 1, skal vera latiš skrivliga og hava upplżsing um, hvat slag av upplżsingum og til hvat endamįl, upplżsingar kunnu latast vķšari. Vikiš kann tó verša frį kravinum um, at upplżsingin skal vera skrivlig, um mįliš er soleišis hįttaš ella umstųšurnar annars tala fyri tķ.
Stk. 5. Samtykki sambęrt stk. 2, nr. 1, fellur burtur ķ seinasta lagi eitt įr eftir, at taš er giviš.
Stk. 6. Stašbundnir fyrisitingarligir stovnar, sum viš lóg hava fingiš sjįlvstųšugan myndugleika, eru at meta sum ein sjįlvstųšugur myndugleiki sambęrt stk. 1 og 3.

§ 28. Ķ mįlum, iš verša reist viš umsókn, er ikki loyvt at bišja um upplżsingar um heilt privat višurskifi hjį umsųkjaranum frį ųšrum pųrtum av fyristitingini ella frį einum ųšrum fyristingarmyndugleika.
Stk. 2. Įsetingin ķ stk. 1 er ikki galdandi, um so er, at:

1) umsųkjarin hevur giviš samtykki,
2) annaš fylgir av lóg ella reglum įsettar sambęrt lóg ella
3) serstųk fyrilit višvķkjandi umsųkjara ella trišjamanni greitt fara fram um įhuga umsųkjarans ķ, at ikki veršur
    bišiš um upplżsingina.

§ 29. Trśnašarupplżsingar, sum einans eru fingnar fyri at gera hagfrųšiligar śrdrįttir ella sum lišur ķ eini vķsindaligari kanning, kunnu ikki latast vķšari til ein fyrisitingarmyndugleika til ašra nżtslu.

§ 30. Ķ tann mun ein fyrisitingarmyndugleiki hevur rętt til at lata eina upplżsing vķšari, skal myndugleikin eftir įheitan frį einum ųšrum fyrisitingarmyndugleika lata upplżsingina vķšari, um hon hevur tżdning fyri virksemiš hjį myndugleikanum ella fyri eina avgerš, sum myndugleikin skal taka.
Stk. 2. Įsetingin ķ stk. 1 er ikki galdandi, um hetta hevur viš sęr meirarbeiši fyri myndugleikan, iš er munandi stųrri enn įhugin hjį hinum myndugleikanum ķ, at fįa upplżsingarnar.

§ 31. Hann, sum virkar innan almennu umsitingina, hevur ikki loyvi til at śtvega sęr trśnašarupplżsingar, iš ikki hava tżdning fyri tęr uppgįvur, iš hann hevur at greiša.

Kap. 9.
Gildiskoma, atlitiš til ašra lóggįvu v.m.

§ 32. Lógin kemur ķ gildi tann 1. januar 1994. Samstundis fer śr gildi lóg frį 2. februar 1866 „om erklęringers meddelelse til ansųgere og klagere".

§ 33. Reglur ķ ųšrum lógum, ella reglur, įsettar sambęrt lóg, sum ķ stųrri mun enn reglurnar ķ kapitul 2 fųra viš sęr ógegni, vera verandi ķ gildi.

§ 34. Upplżsingar um veruligar umstųšur, sum eru ķ skjųlum, sum ein myndugleiki hevur gjųrt, ella sum eru komin myndugleikanum ķ hendi įšrenn gildiskomu lógarinnar, eru tó umfatašar av įsetingunum ķ kapitli 4, um so er, at skjųlini eru komin til eitt mįl, iš er ella hevur veriš til višgeršar hjį einum fyrisitingarmyndugleika aftanį nevndu tķš, og upplżsingarnar eru ella hava havt stóran tżdning fyri avgeršina ķ mįlinum.

§ 35. Įsetingar ķ ųšrum lógum ella reglum įsettum viš heimild ķ lóg, iš seta stųrri krųv višvķkjandi innihaldinum ķ grundgevingini enn įsett ķ § 23, vera verandi ķ gildi.